نامه سرگشاده انجمن حمایت از حقوق کودکان به وزیر آموزش و پرورش

جناب آقای سیدمحمد بطحایی

وزیر محترم وزارت آموزش و پرورش

باسلام

احتراما در پی رسانه‌ای شدن اظهارات حضرتعالی در خصوص پخش کلیپ‌هایی از شادی کودکان در مدارس کشور و همچنین درخواستی که شما به عنوان شخص اول وزارت آموزش و پرورش از پلیس فتا و قوه قضاییه جهت شناسایی و فرجام خواهی برای عقوبت سازندگان این شادی داشته‌اید و فارغ از تحلیل جامعه‌شناختی رواج سبک و سیاق موسیقی مبتذل در جامعه که بحث جدایی را می‌طلبد، نکاتی را از طرف انجمن حمایت از حقوق کودک و از سر دغدغه با شما در میان می‌گذاریم.

نخست اینکه واکنشی که شرح آن رفت موجبات تاثر بسیار است. نه به خاطر تایید اقدامات سازنندگان آن کلیپ‌ها بلکه به این دلیل که اگر در این روزها و در مدارس ایران، به هر طرف نظاره کنید، متوجه آسیب‌های سنتی و نوپدید در میان دانش‌آموزان می‌شوید که دستگاه‌های مسئول همچون وزارت آموزش و پرورش، نگاه علمی و برنامه شفافی برای حل این آسیب‌ها ندارند. حالا در این وضعیت صحبت از کلیپ و استفاده از ادبیات «برخورد» کجای اولویت‌های وزارت آموزش و پرورش قرار می‌گیرد؟

بهتر است کمی به اظهارات حضرتعالی گریز بزنیم. بنا به اظهارت اخیر جنابعالی تعداد قابل توجهی از کودکان درگیر سومصرف مواد مخدر هستند. بنا به گزارشات واصله، عدم مهارت در کنترل خشم از  آسیب‌های جدی دانش‌آموزان است که نمود آن در مشاجرات مختلف، اعتیاد کودکان و… خود را نشان می‌دهد. دانش‌آموزان آسیب‌دیده‌ای مانند دانش‌آموزان مدرسه درودزن فارس و شین‌آباد، هر روز در ادارات آموزش و پرورش حق خود را فریاد می‌زنند. دانش‌آموزان سیل‌زده کشور با گذشت ۲ ماه از سیل ویرانگر هنوز مدارس خود را «خانه‌ای روی آب» می‌بینند و از طرف دیگر بی‌توجهی‌های مکرر به معیشت و منزلت معلمان، دانش‌آموزان را با آموزگارانی خسته و دلزده مواجه ساخته است.

جناب آقای وزیر هماهنگونه که استحضار دارید، آسیب و مسائل در حوزه آموزش و پرورش به قدری شده که می‌تواند خود به تنهایی موضوع یک برنامه درسی دانشگاهی در حوزه بررسی مسایل اجتماعی ایران و جامعه‌شناسی آموزش و پرورش باشد.  از این روی از مقام محترم وزارت انتظار می‌رود که جهت شناسایی عوامل توزیع مواد مخدر بین دانش‌آموزان از مقامات انتظامی و دیگر عوامل ایجاد‌کننده امنیت کشور استمداد طلبد و نه آنکه صرفا عوامل ایجاد کننده شادی را مورد پیگیرد قرار دهد.

جناب آقای وزیر همانگونه که می‌دانید شادی نیاز روانی و اجتماعی هر انسانی به‌ویژه کودکان است، آن هم در شرایطی که فشارهای اقتصادی و اجتماعی از همه سو جامعه و انسجام اجتماعی را به چالش می‌کشاند لذا در فضای آکنده از ناامیدی شایسته است که شادی را تشویق کنید و نه تنبیه را. شادی را تایید کنید و شکل شادی را در مدارس و کیفیت آن را به رای و نظر متخصصان بگذارید نه اینکه با بالا رفتن صدای هر آهنگ و کلیپی، مجوزی را برای حضور نیروهای انتظامی به مدارس صادر کنیم.

علاوه بر این، نقل قول‌هایی مانند تاکید بر حضور ۱۴ میلیون دانش‌آموز ایرانی در میدان دفاع یا جنگ، حتی اگر به واسطه پیام فرستادن به جنگ‌طلبان داخلی و خارجی باشد، نه تنها سودی برای وضعیت امروز کشور و آموزش و پرورش ندارد، بلکه باعث تزریق افکار غیر مرتبط با مسائل نظام تعلیم و تربیت می‌شود و شخص مسئول در یک وزارتخانه نمی‌تواند به نمایندگی از ۱۴ میلیون انسان و دانش آموز که هر کدام از آنها حق انتخاب خود را دارند، اعلام آمادگی یا عدم آمادگی کند.

انجمن حمایت از حقوق کودکان ضمن تاکید بر ضرورت گسترش برنامه‌های شادی‌آفرین و پرهیز از هر گونه اقدامات تجسسی و خشونت‌آمیز  در این زمینه از شما درخواست توجه ویژه به حل و فصل این موضوع را دارد، همچنین انتظار می‌رود که وزارت محترم  با ترسیم چارچوب‌هایی کلی مسئولان مدارس را تا حد امکان جهت رفع فضای تلخ کنونی و همچنین ایجاد فضای شاد و سالم در چارچوب صحیح پرورشی رهنمون کنند.

درخواست موکد این انجمن اتخاذ تدابیر اصلاحی در راستای پیشگیری از بروز خشونت و همچنین ایجاد فضای شاد در مدارس است؛ به نحوی که دیگر شاهد این گونه واکنش‌های ناخوشایند نسبت به دانش‌آموزان آتیه‌ساز کشورمان نباشیم. به امید آنکه فضای پرورشی همدلانه بر نظام مبتنی بر تک‌گویی آموزش و پرورش فائق آید.